Wzniesioną w 1895 roku dawną hutniczą elektrownię wraz z terenem i kilkoma innymi budynkami miasto pozyskało 11 lat temu. Wówczas podjęto decyzję o stworzeniu w nim miejsca, które przypomni o dominującej niegdyś w Chorzowie gałęzi przemysłu. Tak rozpoczął się proces tworzenia pierwszego w Polsce muzeum dedykowanego w pełni dziedzictwu materialnemu oraz niematerialnemu hutnictwa żelaza i stali czasów rewolucji przemysłowej. Muzeum powstało w obiektach dawnej elektrowni Huty Królewskiej. Prace budowlane rozpoczęły się na początku 2019 roku i trwały prawie dwa lata. Festiwal otwarcia odbył się 27-28 listopada 2021 r. Idea Muzeum Hutnictwa w Chorzowie wyrasta z troski o pamięć i z głębokiego przekonania o jej życiodajnym znaczeniu. W sercu dawnej Królewskiej Huty powstała inspirująca przestrzeń, w której przeszłość, teraźniejszość i przyszłość stworzyć mają harmonijną całość. To tu opowieść o mieście, przemyśle oraz tworzących go od wieków ludziach staje się punktem wyjścia do refleksji nad stale zmieniającym się światem. Misją muzeum jest dokumentowanie i opowiadanie zarówno wielkich, jaki i małych przemysłowych historii. Wskazuje na rolę dzisiejszego Chorzowa w rewolucji przemysłowej. Oddaje szacunek wielkim wynalazkom i osiągnięciom hutniczego przemysłu. Pomaga także przemówić ludziom, których głosy długo niknęły w zgiełku hut i dziejów. To opowieści wielu pokoleń hutników, o różnym pochodzeniu, wielu wyznań, mówiących różnymi językami. Ważne są dla nas zarówno materialne dziedzictwo hutnictwa, jak również jego spuścizna duchowa. Fundusze: -projekt został dofinansowany w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020, - kwota dofinansowania: 15 042 816,77 zł., - koszt całkowity: 36 987 559,76 zł.

Muzeum powstało w obiektach stanowiących zabudowania dawnej elektrowni „Huty Krolewskiej” (Koenigshuette), uruchomionej w 1802 r. Uważa się, że rozpoczęcie wytwarzania energii elektrycznej nastąpiło już w 1878 r. natomiast w roku 1891 powstała siłownia, w obrębie zachowanych zabudowań objętych opracowaniem. Elektrownia dostarczała prąd nie tylko na potrzeby huty, ale także miastu, które wykorzystywało jej nadwyżki produkcyjne do momentu zbudowania innej elektrowni. Zachowany budynek stanowi wyróżniający się przykład architektury przemysłowej przełomu XIX i XX w. Budynki hal elektrowni ulegały na przestrzeni lat kolejnym przekształceniom związanych ze zmianą funkcji. Na budynek dawnej elektrowni składają się dwie hale wraz z niskim budynkiem biurowym –połączone ze sobą przestrzennie i funkcjonalnie, o łącznym gabarycie ok. 88 x 12 m oraz wysokościach od 7 do 12,5 m. Fot. Tomasz Zakrzewski