Koncepcja modernizacji klatki schodowej w historycznej kamienicy z końca XIX w opiera się na idei wywołania u odbiorcy skojarzeń z dawnym charakterem budynku, lecz uzyskanym poprzez użycie współczesnych rozwiązań przestrzennych i formalnych.

Często pierwotnymi elementami, decydującymi o charakterze klatek z okresu powstania kamienicy były sztukaterie, obramowania -sufitów i ścian, detale snycerskie balustrad oraz drzwi, kute i odlewane elementy konstrukcji schodów, posadzki i lamperie - często wykonywane ze szlachetnych materiałów. Kompozycja tych elementów stanowiła o spójnej przestrzeni klatek. Niestety na przestrzeni dziejów i wskutek kolejnych przebudów - przestrzenie te utraciły pierwotny charakter. Obecnie o charakterze tych wnętrz decyduje raczej fuzja przypadkowych "nowoczesnych" elementów - rurek gazowych z licznikami i kabli internetowych , drzwi antywłamaniowych i olejnych lamperii.

Niestety większość wprowadzonych na przestrzeni lat zmian jest nieodwracalna, dlatego w projekcie zdecydowano się z góry zrezygnować z podejścia "konserwatorskiego" - odtwarzania pierwotnego stanu - na rzecz wykreowania przestrzeni, która pogodzi wszystkie elementy i jednocześnie wykreuje spójną przestrzeń wnętrza. Jako zasadę przyjęto ukrycie wszystkich instalacji w szafach- szachtach instalacyjnych oraz zastosowanie na wszystkich elementach klatki jednolitej, szarej barwy. Zunifikowana w ten sposób przestrzeń staje się tłem dla dekoracyjnych luster - które potraktowano jako elementy jednocześnie historyzujące i (w połączeniu z oblewającą użytkownika szarą aurą) kreujące "wirtualną przestrzeń" - odrealnioną poprzez zaburzenie jej "fizyczności" - zmiany relacji sufitu, ściany, podłogi i kreacji zaskakujących widoków i refleksów.