Budynek dawnej łaźni TAZ w Zawierciu zlokalizowany jest w północno-zachodniej części układu urbanistycznego osiedla, na skrzyżowaniu ulic Tadeusza Kościuszki i Bohaterów Westerplatte. Wzniesiony został w 1908 r. w stylu neogotyckim. Budynek został wymurowany z cegły, posadowiony na kamiennym cokole, nakryty dachem wielospadowym w części głównej i dwuspadowym w części bocznej.

Celem inwestycji było wykonanie wszelkich prac związanych z renowacją i odtworzeniem wszystkich elewacji budynku danej łaźni wraz z konstrukcją dachu, aby docelowo w budynku znajdowały się pomieszczenia galeryjne i muzealne.

Budynek dawnej łaźni stanowi integralny element osiedla robotniczego TAZ w Zawierciu, który jest wpisany do rejestru zabytków pod nr 1428/91. Wszelkie prace odbywały się zatem za zgodą Śląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Modernizacja budynku galeryjno-muzealnego z zewnątrz oraz w środku wzbogaciła wygląd obiektu. Renowacji uległa elewacja zewnętrzna oraz konstrukcja dachowa (w tym impregnacja więźby dachowej) i samo poszycie, które wymieniono na istniejącą pierwotnie dachówkę ceramiczną karpiówkę. Odtworzono izolację pionową, wyczyszczono i uzupełniono ubytki, wymienione zostały rynny i rury spustowe oraz wyremontowano i wymieniono stolarkę okienną. Zamontowane zostały nowe drewniane drzwi zarówno od strony północnej prowadzące do klatki schodowej, jak i drzwi do wejścia głównego, które są dwuskrzydłowe, a w górnej części przeszklone, przez co środek nabiera ciepła, pogodnego wyglądu i optycznie powiększa się.

Dookoła budynku wyłożona została nowa kostka brukowa, przed wejściem osadzono ławkę, stojak na rowery oraz kosze na śmieci. Całość budynku zyskała nowe oświetlenie.

Wewnątrz budynek został odrestaurowany poprzez wymianę instalacji wewnętrznych (tj. elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej, gazowej, wentylacji, klimatyzacji, centralnego ogrzewania) oraz przyłącza kanalizacji sanitarnej i deszczowej. Powstała nowa kotłownia, gdzie zdemontowany został stary piec i zastąpiono go ogrzewaniem gazowym. Pomieszczenia zostały wyremontowane poprzez wymianę drzwi, wygładzenie i pomalowanie ścian, położenie nowej glazury i terakoty. Ze względu na zabytkowy charakter obiektu w niektórych miejscach oryginalna posadzka ceramiczna pozostała nienaruszona. W pomieszczeniu socjalnym znajduje się serwer z łączem WiFi i wzmacniacz muzyczny, pozwalający na operowanie muzyką w każdym pomieszczeniu, gdyż w suficie zamontowane zostały głośniki. Wnętrza zyskały oświetlenie, które będzie idealnie podkreślać eksponaty i dzieła sztuki prezentowane w nowym Muzeum. Oprócz sal do ekspozycji i wystaw, dodatkowo swoje miejsce w budynku będą miały m.in. pracownia rzeźby, sala muzyczna, czy pracownia rysunku.

Wszystkie funkcje publiczne dostępne będą na parterze oraz na piętrze. Na parterze pomieszczenia dostosowane są również dla potrzeb osób niepełnosprawnych. Budynek został wyposażony w bezprogowe drzwi, platformę schodową oraz specjalnie przystosowaną toaletę.

Zrealizowana modernizacja nowego Muzeum przyczyniła się do stworzenia ciekawego, wielofunkcyjnego miejsca dla mieszkańców Zawiercia o charakterze kulturalno-edukacyjnym, które w przyszłości może stać się kolebką kultury naszego miasta.