Zagospodarowanie terenu zielonego w rejonie Alei Solidarności w Lublińcu – Skwer Rodziny Stein
Zakres opracowania obejmuje obszar położony na północ od ul. Św. Anny. Założeniem było stworzenie ogólnego projektu koncepcyjnego zagospodarowania terenu powstałego przy niedawno otwartej obwodnicy śródmiejskiej oraz odniesienia idei projektu do historycznych powiązań terenu z rodziną Edyty Stein – patronki miasta.
Obszar skweru znajduje się w śródmiejskiej części miasta Lublińca w odległości ok. 100 m na północ od rynku miejskiego. Od zachodniej strony w całości przylega do obwodnicy śródmiejskiej (Al. Solidarności), od wschodniej kończy się skarpą Potoku Steblowskiego, od południa zaś graniczy z chodnikiem przy ul. Św. Anny, tworząc wydłużony kompleks zieleni przy Potoku Steblowskim, który oddziela gęsto zabudowaną starówkę lubliniecką od terenów usługowo-handlowych i zabudowań mieszkalnych. Miejsce jest bardzo dobrze skomunikowane z sąsiedztwem m.in. dzięki lokalizacji na granicy ścisłego centrum.
Najbliższe otoczenie to z zachodniej strony ruchliwa, niedawno otwarta obwodnica śródmiejska oraz ze strony wschodniej Potok Steblowski. Dalsze otoczenie to zabudowa komunalna po drugiej stronie potoku (w chwili obecnej prawie nieużytkowana) oraz kościół Św. Anny z drugiej strony Al. Solidarności. Lokalizacja tego obszaru pozwala na wyodrębnienie bliższych i dalszych planów rysujących się w sylwecie miasta pozostających w powiązaniu
widokowym z wnętrza tejże części. Konieczne jest w tym wypadku zachowanie widoku zabytkowego kościoła Św. Anny oraz zabudowy kamienic.
Będąc jednym z niewielu tego typu obszarów w tej części miasta staje się bardzo atrakcyjnym miejscem wypoczynku zarówno mieszkańców miasta jak i osób odwiedzających. Dodatkowym atutem, prócz funkcji ekologicznej, jest kwestia historycznego związku tego miejsca z dzieciństwem patronki miasta.
Miejsce naznaczone jest bezpośrednią historyczną konotacją z rodziną Stein, albowiem na tym fragmencie zieleni znajdował się ogród wraz z domem rodzinnym Edyty Stein. Jak podają materiały historyczne zawarte w księgach wieczystych, właścicielami tego terenu przed 120 laty były rodziny Courant i Stein. Miejsce dzisiejszego zagajnika przy skrzyżowaniu ul. Św. Anny i potoku Steblowskiego jest byłym ogrodem, w którym bawiła się mała Edyta Stein – dzisiejsza święta i patronka zjednoczonej Europy, oraz jej siostra Róża.
Dodatkowo wybudowana trasa śródmiejska przecina dawną lokalizację domu Edyty Stein.
W przestrzeni Skweru wyróżniono dwie strefy. W części północnej, centralnej i południowo-wschodniej skwer spełnia funkcję wypoczynkową. Jej wypełnienie tworzy istniejący drzewostan z dosadzeniami w luźno rozmieszczonych kępach tworzących nieformalne wnętrza. Od wschodu strefa ta, zwartą roślinnością krzewiastą w kompozycji liniowej, separuje użytkowników od niebezpiecznej, bo stromej skarpy Potoku Steblowskiego. Całość przecina szeroka aleja spacerowa prowadzona skośnymi odcinkami przez wnętrze o charakterze zielonej polany. Szerokość głównej alei oraz niekonkretne wnętrza prócz funkcji spacerowo-wypoczynkowej pozwalają również na organizowanie tu tymczasowych instalacji i plenerowych wystaw artystycznych.
Schemat komunikacyjny pokrywa się z naturalnymi wejściami na teren z chodnika od ul. Oleskiej, z przejścia dla pieszych od kościoła św. Anny i z promenady.
Ze względu na rzadkość występowania wysp zieleni w okolicy Starego Miasta Skwer zagospodarowano niwelując prawie zupełnie udział elementów nie-roślinnych. Poza tym starano się zachować cenne powiązania widokowe z charakterystycznymi dominantami miasta (trzy kościoły: św. Anny, św. Mikołaja, św. Stanisława Kostki) i jego staromiejską sylwetą oraz tak wpisać układ komunikacyjny w tkankę skwerów by bezkolizyjnie łączył się z systemem komunikacji miasta.
Projekt skonstruowano na bazie wyznaczonych głównych powiązań widokowych wnętrza z zewnętrzem na zasadzie otwarć, kulis i okien widokowych. W płaszczyźnie subiektywnej zarysowały się w ten sposób wnętrza wyznaczone przez kompozycje roślinne tworzące nieformalne ściany i przejścia pomiędzy kolejnymi częściami skwerów.
W przypadku Skweru rola związku historycznego oraz możliwej wielofunkcyjności tego miejsca (funkcja wypoczynkowa ale także wystawiennicza) podyktowała oszczędność w różnorodności wprowadzanych elementów. Skłaniając się ku minimalizmowi w rozplanowywaniu ścieżek i nasadzeniach zaproponowano układ komunikacyjny oparty na szerokiej lekko zygzakowatej alei rozpiętej w kierunku północ-południe oraz węższej ścieżce obwodnicowej biegnącej bliżej Al. Solidarności. Alejki łącząc najistotniejsze wejścia na teren tworzą czytelny układ. Łąka kwietna wskazuje na ogrodowy charakter tej części przestrzeni publicznej. Nasadzenia roślinne znajdujące się na tym terenie rozplanowano w luźnych grupach tworzących wnętrza. Wzdłuż granicy skarpy Potoku Steblowskiego zaproponowano ciąg nasadzeń krzewów i rzadziej drzew o różnej porze kwitnienia atrakcyjnych zarówno w sezonie jak i zimą. Powstało w ten sposób zróżnicowane w barwie i formie nasadzenie liniowe.
Zagospodarowanie przestrzeni ma charakter otwarty, służyć może dla potrzeb wystawienniczych o charakterze stałym i tymczasowym. Na dzień dzisiejszy tworzy tło dla pokonkursowej wystawy prac, które powstały pod okiem i dłutem artystów w 2010r. podczas Pierwszego Międzynarodowego Pleneru Rzeźbiarskiego, którego tematem była \"Św. Edyta Stein – patronka Lublińca i współpatronka Europy\".
Jest to miejsce lubiane przez spacerujących mieszkańców, odpoczywających w cieniu drzew tworzących enklawę zieleni w samym sercu miasta. Udało się stworzyć przestrzeń dostępną, atrakcyjną i bezpieczną, przez co przyciągającą mieszkańców o każdej porze dnia.