Gmach Sadu Okręgowego w Katowicach to budynek położony przy dwóch ważnych ulicach miasta.
Pierwsza - ulica Francuska o historycznym i urbanistycznym znaczeniu, pełni dziś rolę głównej arterii komunikacyjnej północ - południe w zachodniej części centrum miasta. Druga, równoległa do niej – ul. Damrota, to ulica nabierająca rangi wraz z nową dzielnicą budynków użyteczności publicznej, biurowców i siedzib banków. Zaprojektowany budynek spina urbanistycznie obydwie ulice, stanowiąc zarazem wyraźne zamknięcie kwartału od strony południowej.
Założenia urbanistyczne stały się główna idea budynku, konsekwentnie realizowana przy podejmowaniu dalszych decyzji projektowych. Takie usytuowanie pozwoliło zaprojektować obiekt będący w wyraźnej relacji z dwoma arteriami komunikacyjnymi.
Główna oś kompozycyjna w kierunku wschód – zachód łączy dwie ulice, zachowując zarazem hierarchię ważności każdej ze stron - wejście główne od strony ul.Francuskiej, wjazd i wejście dla sędziów od ulicy Damrota.
Architektura budynku Sadu Okręgowego w Katowicach jest monumentalna, poważna, dostosowana do rangi i funkcji obiektu. Bryła budynku nawiązuje do estetyki i architektury budynków władzy. Budynek sadu to zwarty gmach o kształcie wydłużonego prostopadłościanu z wewnętrznymi dziedzińcami wypełnionymi zielenią.
Wejście główne od strony ul.Francuskiej zaprojektowano jako duży, wycofany w głab portal wejściowy. Towarzysza mu kolumny podtrzymujące występ dachowy oraz łagodne schody wejściowe. Wysunięta od zachodu bryła jednej z sal rozpraw stanowi akcent kompozycji fasady wejściowej, na której znajduje się relief z nazwa instytucji. Kompozycja fasady od strony ul.Damrota jest podobna, jednak więcej wysuniętych elementów sprawia, że pełni ona drugorzędna rolę w stosunku do fasady przeciwnej. Zdyscyplinowana i stonowana kompozycja fasad bocznych podkreśla wagę fasad od strony ul. Damrota i ul.Francuskiej. Powtarzające się, w jednostajnym rytmie sekwencje wysokich okien na bocznych elewacjach, podkreślają rozwiązanie kolumnady portyku wejściowego.
Główna zasada kształtowania przestrzeni budynku jest kompozycja wzdłuż osi wschód – zachód.
Budynek posiada dwa skrzydła: północne i południowe, połączone w parterze hallem głównym, na wyższych kondygnacjach wewnętrznymi otwartymi dziedzińcami, trzonami komunikacyjnymi i sanitarnymi. Budynek sadu to 6-kondygnacyjny blok zabudowy, częściowo zagłębiony w przyziemiu wraz z 5 kondygnacjami naziemnymi i elementami występów dachowych w obrębie wejść.
Jest to jeden z największych budynków Wymiaru Sprawiedliwości budowanych od podstaw w Polsce w ostatnich latach. Zawiera 51 sal rozpraw oraz ponad 600 pomieszczeń. Hall główny zajmuje przestrzeń parteru pomiędzy dwoma skrzydłami budynku. Wejście główne oraz wejście dla sędziów, zlokalizowane sa z dwóch stron hallu głównego. Hall daje możliwość przejścia centralna częścią parteru jako wewnętrzna uliczka, z której można dostać się bezpośrednio do wydzielonych stref funkcjonalnych parteru oraz do głównych klatek schodowych. Wewnętrzne patia wraz z zielenią na poziomie parteru oddzielają hall od pozostałych pomieszczeń, dając możliwość ich doświetlenia oraz wizualna oprawę przestrzeni hallu. Dach nad hallem urządzono jako wewnętrzny ogród, obserwowany z pomieszczeń otaczających dziedzińce, łączników na wszystkich kondygnacjach oraz poczekalni sal rozpraw.
Komunikacja wewnętrzna budynku została podzielona na: komunikację ogólnodostępna dla interesantów i komunikację sędziowską.
Komunikację ogólnodostępną stanowią 3 piony komunikacyjne składające się z klatek schodowych oraz wind. Komunikację sędziowską stanowi 8 wydzielonych węzłów komunikacyjnych zlokalizowanych w skrzydłach budynku, składające się z klatek schodowych, prowadzących ze strefy sędziowskiej bezpośrednio poprzez pokoje narad do sal rozpraw poszczególnych wydziałów.
Strefa sędziowska oraz węzły komunikacyjne sędziowskie są niedostępne dla innych użytkowników budynku.
Materiały zastosowane do budowy i wykończenia budynku stanowia spokojna, naturalną paletę o nieco surowym wyrazie, łagodzonym elementami drewna, które pozostają w dobrej relacji z obecną we wnętrzu naturalną zielenią. Kolorystykę materiałów tworzą barwy naturalne od szarości betonu licowego i piaskowej cegły klinkierowej do drewna świerkowego konstrukcji dachu nad holem i forniru klonowego drzwi, okładzin ścian i mebli.
Ściany zewnętrzne budynku wykończono przy zastosowaniu okładziny z cegły klinkierowej, jako elementu ściany warstwowej.
Występy dachowe i podniebienie portyku wejściowego wykonano przy użyciu elementów z betonu sprężonego i warstwy betonu licowego w tradycyjnym szalunku. Ściany podcieni wejściowych, kolumny wspierajace podniebienia wykonano z betonu architektonicznego. Drewniane  wykończenia we wnętrzach oraz przeszkolone fasady o konstrukcji drewnianej łagodzą wynikającą z rygorystycznej geometrii surowość gmachu.
Projekt: 2003 ( I nagroda w konkursie ), 2003-2004 ( dokumentacja projektowa ). Realizacja: listopad 2005- marzec 2009.
Powierzchnia netto : 15559m2.
Źródła finansowania : Skarb Państwa / Budżet Państwa

Autorzy :
ARCHISTUDlO STUDNIAREK + PILINKIEWICZ
40-043 Katowice, ul. Jordana 14/9 Tel. 327573858
mgr inż. arch. Tomasz Studniarek
mgr inż. arch. Małgorzata Pilinkiewicz
Współpraca (konkurs):
mgr inż. arch. Sylwester Budzowski
mgr inż. arch. Edyta Wiecha
mgr inż. arch. Alicja Szojda
Współpraca ( dokumentacja projektowa ) :
mgr inż. arch. Sylwester Budzowski
mgr inż. arch. Aleksander Bednarski
mgr inż. arch. Grzegorz Krajewski
mgr inż. arch. Edyta Wiecha
mgr inż. arch. Magdalena Sikora
inż. arch. Magdalena Kosteczka Bartosiak
Konstrukcja :
mgr inż. Grzegorz Komraus
mgr inż. Michał Grzędziński
Instalacje sanitarne i co, wentylacji mechanicznej:
mgr inż. Jerzy Janeczek
mgr inż. Paweł Bosek
mgr inż. Wiesław Buczkowski
mgr inż. Aniela Krasuska (Konkurs, KPP)
mgr inż. Roman Krasuski (Konkurs, KPP)
mgr inż. Roman Gauza
mgr inż. Dominika Ciszek
Instalacje elektryczne
mgr inż. Janina Kasprzak Smaś
mgr inż. Józef Smaś
mgr inż. Tomasz Sala
Drogi
mgr inż. Wojciech Wróbelski