Gwałtowny rozwój nowych technologii zaowocował powstaniem w strukturze dydaktyczno-naukowej Politechniki Śląskiej szeregu Katedr, Zakładów i Instytutów podejmujących tą problematykę. Swoją działalność oparły one o dotychczasową bazę lokalową poszczególnych wydziałów. Rozproszenie jednostek i stara baza, nie przystosowana do standardu umożliwiającego działalność adekwatną do podejmowanej problematyki stały się genezą powstania w 2008 roku projektu nowej jednostki gliwickiej politechniki. Naukowo-Dydaktyczne Centrum Nowych Technologii jest nowoczesnym, inteligentnym obiektem mieszczącym pomieszczenia laboratoryjne, dydaktyczne i naukowe dla Instytutu Fizyki Technicznej, Międzywydziałowego Laboratorium Technik Membranowych i Ogniw Paliwowych, Mechatroniki, Technik Membranowych oraz Laboratorium Odpadów. Nowy Gmach zaprojektowany został na zdegradowanym terenie likwidowanych obiektów zaplecza magazynowo-transportowego, równolegle do realizowanej obecnie Drogowej Trasy Średnicowej. Sąsiedztwo komunikacyjnego kręgosłupa aglomeracji Górnośląskiej- czyni z tego terenu znak rozpoznawczy uczelni, przechodzącej obecnie gruntowną modernizację. Nowej inwestycji towarzyszyło uporządkowanie całego północnego kwartału Dzielnicy Akademickiej, która z racji przebudowy układu komunikacyjnego Gliwic stanie się w bliskiej przyszłości „fasadą Politechniki Śląskiej”. Do bieżącego roku zrealizowano część obszernego zaplecza parkingowego, pasażu i placów stanowiących fragment kompleksowej regulacji i udrożnienia systemu komunikacji pieszej i kołowej dzielnicy Bryła gmachu składa się z siedmiokondygnacyjnej części wysokiej, mieszczącej pomieszczenia dydaktyczno-naukowe. Od strony południowej znajduje się trójkondygnacyjny blok pomieszczeń laboratoryjnych, powiązany z częścią wysoką przewiązkami, które zajmują pomieszczenia dydaktyczne, audytoria i dyrekcja Centrum. Między nimi znajdują się przeszklone dziedzińce stanowiące miejsce wystaw i zieloną przestrzeń rekreacji dla użytkowników NDCNT. Żelbetowa, szkieletowa konstrukcja obiektu została wyeksponowana wewnątrz obiektu. Ściany działowe stanowią przeszklenia oraz czarna cegła betonowa. Ściany ogniowe i ściany audytoriów wykonane zostały z żelbetu, szalunek został zaprojektowany z użyciem płyt Peri łączonych z niecheblowanym drewnem sosnowym. Posadzki wykonano z żywic epoksydowych. Sufity stanowią surowe płyty kanałowe, metaliczne listwy panelowych i blacha perforowana. Obiekt NDCNT surową, technologiczną estetyką wnętrz z jednej strony odzwierciedla funkcję obiektu, z drugiej stanowi manifest puryzmu, szczerości materiałowej i konstruktywizmu cechującego „szkołę śląską”. Monochromatyczną kolorystykę, opartą o szarości stali, aluminium, betonu i żywic przełamują barwy denotacyjne pięter. Stanowią one wyróżnik poszczególnych kondygnacji, ułatwiający orientację w obiekcie użytkownikom, szczególnie z niepełnosprawnością wzrokową.