Celem realizacji było uruchomienie nowej placówki kulturalno-kinowej w siedzibie byłego kina „Bajka” należącego wcześniej do Silesia-Film. Miasto Gliwice kupiło budynek i przekazało w zarząd Gliwickiemu Teatrowi Muzycznemu. Nazwę wybrano po konsultacjach z mieszkańcami.

Zakres prac objął m.in. zmiany konstrukcyjne i wymianę dachu, gruntowny remont i termomodernizację elewacji, wyburzenia niektórych ścian grożących  zawaleniem, osuszenie murów i zabezpieczenie przeciwgrzybiczne, modernizację kotłowni,  całkowitą wymianę przyłączy oraz instalacji wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania, wymianę instalacji elektrycznych, budowę systemu wentylacji i klimatyzacji, montaż systemu przeciwpożarowego, alarmowego i monitoringu, wymianę posadzek oraz elementów wyposażenia.

Obecnie kinomani mają do dyspozycji dwie sale. Mniejsza została urządzona w pomieszczeniach dawnej wentylatorowni i są w niej miejsca dla 40 osób. Wyizolowano ją akustycznie i dzięki temu można równolegle wykorzystywać obydwie sale. Druga – większa – znajduje się w tym samym miejscu, gdzie dawna sala kinowa. Mieści 342 widzów na wygodnych fotelach i zapewnia bardzo dobrą akustykę. Duża sala jest wielofunkcyjna, przystosowana zarówno do projekcji filmowych, jak i prezentacji teatralnych czy muzycznych. Posiada niezależne nagłośnienie kinowe i estradowe. Znacznie powiększyła się scena. Obok niej znalazły się dwie garderoby dla artystów z oddzielną toaletą oraz mały magazyn na kostiumy i rekwizyty. Jest też winda techniczna, która służy m.in. do transportowania fortepianu na poziom sceny. Ekran kinowy na czas spektakli i koncertów jest podnoszony.  

Standard obiektu znacznie się podwyższył. Sale są klimatyzowane, a cały budynek został dostosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych. Wyremontowano toalety dla widzów. W pobliżu szatni urządzono miejsce na kawiarenkę. W wystroju dominują trzy kolory: szary, oberżyna i zielony. W holu przy kasie pozostawiono na podłodze przedwojenne lastriko, w holu szatniowym wykonano posadzki z indyjskiego marmuru, a w salach położono wykładziny bardzo dobrej jakości. Na zewnętrznej elewacji – zgodnie z zaleceniem wojewódzkiego konserwatora zabytków – zachowano mozaikę wykonaną w latach sześćdziesiątych. Obok głównego wejścia przygotowano pomieszczenie na miejski punkt informacji turystycznej i kulturalnej.

W ramach modernizacji obiektu mniejszą salę kinową wyposażono w dobry projektor cyfrowy. W dużej sali pozostała aparatura analogowa z dawnej „Bajki”, ale poddano ją niezbędnemu liftingowi technicznemu. Jest też rzutnik multimedialny.

Koszt remontu wraz z wyposażeniem budynku – 10,5 mln zł