Istotą projektu było stworzenie nowych możliwości działania i istnienia Teatru wewnątrz istniejących historycznych struktur budowlanych, których ukształtowanie wewnętrze nie odpowiadało współczesnym potrzebom tego typu budynków.

Idea ta zrealizowana zosatła poprzez sanację zasadniczej części zespołu budynków. Fizycznie zmieniono i wzmocniono konstrukcyjne elementy trzech najniższych poziomów.

Zmianom konstrukcyjnym towarzyszyły prace renowacyjne historycznej elewacji obiektu. Zmiana układu nośnego pozwoliła na nowe ukształtowanie wewnętrznej przestrzeni, której zasadniczym elementem organizującym jest dwukondygnacyjne foyer wypełniające mackami przestrzeń Teatru.

Od strony funkcjonującej foyer zapewnia dostępność istniejącej Dużej Sceny i projektowanej na I piętrze Małej Sceny łącząc je poprzez galerie i sztolnie z wejściami do budynku, szatniami, sanitariatami, palarniami, bufetami i kawiarnią w jedną całość; od strony wizualnej otwiera widoki wgłąb struktury budynku poprzez strukturalne przeszklenia na szklanych żebrach i pozwala przenikać się przestrzeniom Teatru z przestrzenią Miasta.

Gra światłem i kolorem, przeszklonymi perspektywami odsłaniającymi śląskie podwórka z czerwonej cegły, tworzenie nowych ikon miejskich i szacunek dla tego co było, zieleń i przestrzeń dla pieszych, tworzy strefę rewitalizacji zmęczonej przemysłowością XIX wiecznej struktury miasta Chorzów.

Projekt zazielenia całą niehistoryczną elewację Teatru pnączami. Grupa drzew posadzonych na wysokości II piętra jest wyznaczeniem optyki nowego widzenia tradycyjnej miejskiej ulicy.

Integralną częścią zmian budynku była zmiana ukształtowania otaczających go dróg. Rozwiązano problem dostępności dla osób niepełnosprawnych, wprowadzono nieistniejącą wcześniej zieleń. Dobór nowego oświetlenia ulicznego zmienił nocny krajobraz tej części miasta.